Τρίτη 4 Μαΐου 2010

μια ασκοπη αναλυση

11 το βράδυ κάθομαι στον δερμάτινο καναπέ έχοντας μόλις κάνει μπάνιο. Πωω βαριέμαι να στεγνώσω τα μαλλιά μου.. θα ήταν πιο βολικό άμα τα έκοβα κοντά αλλά τα κοντά δεν μου πάνε.. δεν είναι ωραία. Τώρα που είπα ωραία πρέπει να αδυνατίσω. Με 1.70 ύψος στις μέρες μας δεν είναι λογικό να ξεπερνάω τα 55 κιλά. Μετά τις εξετάσεις παίζει να βάψω και τα μαλλιά μου. Αντάβειες raccoon για να μην είμαι και ίδια με όλους. Μ’ αρέσει να είμαι στη μάζα αλλά για να ξεχωρίζω, όχι να γίνομαι ένα με αυτήν.
Αλλά απ’ ότι φαίνεται απλώς υποστηρίζω αυτήν την άποψη δεν την ακολουθώ. Βασικά δεν ξέρω καν τι σημαίνει. Θέλω να είμαι μοναδική αλλά όλοι να με αποδέχονται θαυμάζοντάς με γι’ αυτό που είμαι.. Βέβαια θα ήθελα να είμαι από ‘κείνους που δεν τους νοιάζει η γνώμη του κόσμου και δεν χρειάζονται τον περίγυρο –τη γνώμη και την κριτική του- για να νιώθουν ευχαριστημένοι και ικανοί να συνεχίσουν, αλλά δεν είμαι. Λίγα είναι τα άτομα που με ξέρουν πραγματικά, αφού ο εαυτός που προβάλω στον κόσμο είναι αυτός που πιθανότατα θέλουν να δουν, όχι, μάλλον αυτός που θέλω εγώ να δουν, χωρίς να ξέρω τι παραπάνω έχει αυτός ο εαυτός από εμένα. Συγκεκριμένα μπορώ να μετρήσω αυτά τα άτομα στα δάχτυλα του ενός χεριού μου. Παράξενο για ένα τόσο κοινωνικό άτομο, με αμέτρητους ‘φίλους’ και με αυτή τη σχεδόν χαζοχαρούμενη συμπεριφορά. Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω, αν πρέπει να συνεχίσω την καθημερινότητα μου όπως έχω συνηθίσει ή να κάνω επιτέλους τη διαφορά, κάτι που δεν ολοκληρώνει κανένα σκοπό αλλά ίσως να με κάνει να νιώσω καλύτερα. Μπαα δεν νομίζω να βοηθήσει και ούτως ή άλλος βαριέμαι. Κάνω αυτό που κάνω. Τουλάχιστον έχω γνώση του ότι αποτελώ μέρος της μάζας και δεν έχω ψευδαισθήσεις ανεξαρτησίας. Επίσης όμως ότι κάνω είναι επειδή το θέλω, άρα αυτό καλυτερεύει την κατάσταση. Το ότι ακόμη και τα πράγματα που θέλω είναι καθορισμένα από άλλους και είμαι επηρεασμένη από διάφορα μέσα έτσι ώστε να τα θέλω είναι ένα άλλο θέμα.
tcpaa.. η άσκοπη ανάλυσή μου τελειώνει εδώ. Πήγε 12 η ώρα και το πρωί πρέπει να ξυπνήσω για να συνεχιστεί η κοινωνική πλύση εγκεφάλου μέσω του σχολείου.. Τουλάχιστον εκεί μαθαίνεις και δυο πράγματα που θα βοηθήσουν τον καθένα ξεχωριστά, άμα βέβαια κάτσει να ασχοληθεί κανείς. Πρέπει να στεγνώσω και τα μαλλιά μου τωρα..
anyway, that’s all^^

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου